Doldwaze dagen op de Dominicaanse Republiek!

Ja het is al weer een tijdje geleden, ik weet het. We hebben het erg druk gehad en het was soms erg moeilijk om ergens internet te krijgen. Maar goed we hebben weer voldoende meegemaakt om een boek te kunnen schrijven.

Het laatste berichtje was vanaf Grand Turk, dat lijkt voor ons inmiddels alweer maanden geleden. Zondag vertrokken we vanaf Grand Turk terug naar Providenciales, het hoofdeiland van de Turks and Caicos eilanden. Nou dat was ook nog een bijzonder avontuur. We vlogen zondag om kwart over 1 naar Provo. We hadden zondagochtend dus nog even wat tijd om onze spullen rustig in te pakken. Dus daar namen we dan ook uitgebreid de tijd voor. We hadden bedacht dat we om kwart voor 12 wel op de luchthaven aanwezig moesten zijn. Dan hadden we tenslotte nog anderhalf uur om in te checken en dergelijke. Staan we daar onze spullen in te checken, stond er “Late Check” op onze bagage. Mmm vreemd, nou ja, het zal wel ergens goed voor zijn. Aangezien we nog wel even tijd hadden, zijn we nog lekker even op ons dooie gemak buiten gaan zitten. Een kwartiertje later zijn we toch maar naar de douane gegaan, omdat we niet het risico wilden nemen onze vlucht te missen. We hebben namelijk wel eens meegemaakt dat die grapjassen in de Caribbean, zomaar een vlucht eerder laten vertrekken. Ja en dan heb je dus mooi pech. Maar goed, wij door de douane, zegt die kerel tegen ons dat we het vliegtuig al in konden. Heel bijzonder, ruim een uur van te voren. Maar goed, alles kan hier. En ja hoor, toen iedereen in het vliegtuig zat, gingen ze nog vliegen ook!?!

Wat bleek nou? De klok ging een uur vooruit van zaterdag- op zondagnacht. Ja, hoe moesten wij dat nou toch in hemelsnaam weten? Het is in ieder geval allemaal goed gegaan en op deze manier hoefden we dus ook niet erg lang te wachten op de luchthaven. Heeft toch zo z’n voordelen.

Eenmaal aangekomen op Provo, hebben we eerst onze was even gedaan. Nou we hadden echt onze lucky day, not. Toen we in de laundromat onze kleren in de droger stonden te gooien, besloot er iemand tegen onze huurauto aan te botsen die gewoon netjes geparkeerd stond. Heel fijn. Goed wij eerst naar de Avis om te vragen wat we moesten doen, ja er moet een politierapport komen. Dus wij vanaf de Avis weer terug gereden naar de parkeerplaats van de laundromat, om vanuit daar te politie te bellen. Het meisje wat tegen onze auto was aangereden, meldde ons dat ze eerst nog even haar rijbewijs thuis op moest halen. Goed, wij naar een of andere achterstandswijk. Kwam ze terug met d’r zus. D’r zus vertelde ons dat haar zusje nog niet oud genoeg was om te rijden. Nee dat is lekker. Nou ja, wij terug naar de laundromat en dit keer, reed de oudere zus. Zij hebben ook tegen de politie gezegd dat zij degene was die reed. Nou ja goed allang best, wij wilden er zo snel mogelijk klaar mee zijn. Het was tenslotte niet onze schuld. Na een bezoek aan de Avis en het politiebureau, was alles na 2 uur dan eindelijk geregeld.

Na een hectische zondag, vlogen we dus op maandag door naar de Dominicaanse Republiek. Nou ja in ieder geval, dat dachten we. We hadden natuurlijk eerst nog wat problemen bij het inchecken. Die kerel achter de incheckbalie, moest eerst weten of wij een vlucht hadden vanuit de Dominicaanse Republiek naar Puerto Rico. Eerder mochten we niet inchecken. Nou dat was dus lekker, want wij hadden geen printer. Werden we meegenomen naar een of ander kantoortje waar we ons reisschema moesten uitprinten. Toen we eenmaal konden aantonen dat we een vlucht hadden geboekt, mochten we inchecken. Hè hè, eindelijke op naar de Dominicaanse. Het was vanaf Provo maar een klein uurtje vliegen naar Puerto Plata, dus dat viel dan weer mee. Op de luchthaven van Puerto Plata deden ze totaal niet moeilijk. Ze vroegen niet hoe lang we zouden blijven of waar we zouden verblijven. Dit keer ging het dus vrij gemakkelijk. Nadat we een auto hadden geregeld, zijn we naar het centrum van Puerto Plata gereden. Nou we wisten echt niet wat we daar meemaakten. Wat een chaos. Gaten in de weg, verkeersregels waren er volgens ons idee ook niet echt en overal waar je keek reden brommers. Nou die hebben dus echt overal lak aan. Zij rijden waar zij willen rijden en met de rest van het verkeer hebben ze helemaal niets te maken. Ze vervoeren ook echt werkelijk alles op die brommers, waterpijpleidingen, vlees, vis, kippen, zakken rijst, 6 kinderen die van school worden gehaald, je kan het echt zo gek niet bedenken of ze vervoeren het op brommers.

De eerste dag dat we in Puerto Plata waren, hebben we een dagje vrij genomen en zijn we naar Oceanworld geweest. Een waterpark waar ze de hele dag door shows hebben met verschillende waterdieren. Echt in een woord geweldig. We hebben shows gezien met zeeleeuwen, haaien, dolfijnen en papegaaien. Heerlijke dag gehad. We zijn ook nog op de foto geweest met een zeeleeuw. Mijn zeeleeuw was alleen een beetje eigenwijs en deed niet helemaal wat hij moest doen. Hij ging op m’n rug hangen terwijl hij me eigenlijk gewoon een kus op m’n wang moest geven.

De volgende dag zijn we naar Monte Cristi gereden, dit is een stad ten westen van Puerto Plata. Het was een rit van zo’n 2,5 uur. Toen we daar aankwamen zagen we al snel dat het geen toeristische stad was, ze hadden er amper hotels. Na een telefoontje met het kantoor in Nederland, hebben we daarna besloten om alleen de toeristische gebieden van de Dominicaanse te doen. Na weer een terugrit van 2,5 uur, hebben we diezelfde dag uiteindelijk de stranden rondom Puerto Plata gedaan. Nou de weg door Puerto Plata heen was ook weer een doldwaze rit. Wanneer je voor een stoplicht staat, proberen de straatkinderen de autoruiten te wassen. Onze ruiten zijn dus in een dag tijd 4 keer gewassen. Naar nee luisteren ze hier in ieder geval niet. Annemarie is zelfs een keer weggereden met de spons nog op de voorruit. Gelukkig moesten we nog een keer stoppen zodat dat jochie zijn spons weer kon pakken.

De “hombres” in de Dominicaanse Republiek zijn wel een stuk vervelender dan op de andere eilanden. Je kan nergens lopen of je wordt nagesist of gefloten. Ze vinden ons hier echt heel interessant. Dat zijn we nu ook wel een beetje zat. In de anderhalve week dat ik hier nu zit, heb ik al 1200 keer gehoord hoe lang ik wel niet ben. Origineel ook.
Terug naar mijn verhaal, na Puerto Plata zijn we door gereden naar Cabarete. Dit was wel een gezellige plaats met een paar mooie stranden. Na een nachtje gespendeerd te hebben in Cabarete, zijn we terecht gekomen in Las Terrenas. Ook weer een erg hectische plaats met wederom heel veel brommers. Heel gezellig. In Las Terrenas waren echt heel veel toeristen. Grappig wel om te zien dat er op de DR veel minder Amerikanen komen dan op de andere eilanden. Op de DR zijn er voornamelijk veel Fransen, Britten, Nederlanders en Duitsers te vinden. In Las Terrenas zijn we 2 nachten gebleven. Las Terrenas had ook wel wat aardige stranden. Vanuit Las Terrenas zijn we ook naar Las Galeras gereden. Daar hebben we een heel mooi strand gezien “Playa Rincon”, wel na een tocht van 3 kwartier over van die fijne wegen met gaten en stenen. Tijdens deze tocht hebben we ook een hoop armoede gezien. De hutjes waar mensen in wonen zijn amper bewoonbaar te noemen. De kleding wordt te drogen gelegd op de straat en overal lopen zwerfhonden. Dat zie je als toerist niet wanneer je in een of ander resort verblijft.

Vanuit Las Terranas wilden we naar Punta Cana rijden. Echter dit ligt zo’n beetje aan de andere kant van het eiland. Aangezien we maandag eerst onze was nog even moesten doen, vertrokken we uiteindelijk pas om 1 uur. Toen we om half 6 pas door Santo Domingo waren, besloten we om een tussenstop te maken in Boca Chica. Hier hebben we in een hostel geslapen. Toen we de volgende ochtend gingen ontbijten, bleek echter dat de band van de auto leeg was. Ja en toen wisten we allebei niet hoe we een band moesten verwisselen, lekker handig ook. Gelukkig was de eigenaar van het hostel zo aardig om ons daarmee te helpen. Ann moest de band er weer op zetten. Nu weten we in ieder geval wel hoe we een band moeten verwisselen. Toch wel handig als je altijd met een auto reist. Vanuit Boca Chica zijn we uiteindelijk naar Bavaro gereden. Een plaats tegen Punta Cana aan.

Punta Cana stelt trouwens erg weinig voor. Bavaro heeft meer te bieden qua stranden, restaurantjes en winkels. Op dit moment zitten we dus in Bavaro. Aangezien we de DR nu bijna klaar hebben, hebben we de vlucht omgezet en vliegen we aanstaande zaterdag al naar Puerto Rico. Een stuk eerder dan verwacht, want we vliegen naar huis vanaf Puerto Rico. De tijd die resteert gaan we nog vullen met een ander eiland. Welk eiland weten we nog niet precies.
Het volgende bericht zal dus uit Puerto Rico worden. Ik hou jullie op de hoogte. Tot snel!

Liefs Tess