Playas at Puerto Rico

Jeetje mensen, wat hebben wij het weer mee gemaakt. De laatste keer dat ik wat op de site schreef, was vanuit Bavaro. Nou ik dacht dat we al een hoop hadden meegemaakt, maar gelukkig gebeurde er nog iets heel bizars voor dat we naar Puerto Rico gingen.

Woensdag hebben we nog een nacht in Bavaro geslapen. Aangezien we die dag vrij vroeg klaar waren met stranden, hebben we ’s middags nog even op internet gezeten om het een en ander te regelen. Terwijl Ann beneden even met d’r vriendje zat te bellen, ben ik alvast terug gegaan naar de kamer om daar even op het balkon te zitten met m’n Ipod en een boek. Tot zover vrij normaal zou je zeggen. Na 20 minuten ging de deur van de hotelkamer open, uiteraard ging ik er van uit dat Ann terug was van het bellen. Niets bleek echter minder waar. Ik vond het al wat vreemd dat ze niets zei. Toen ik een vreemde kerel op mijn bed zag zitten bleek wel waarom Ann niks zei, het was Ann niet.

Ik schrok me helemaal wild. Meneer dacht wel even in mijn bed te gaan liggen. Ik had die kerel nog nooit gezien. Hij legde mijn rugtas, die op mijn bed lag, aan de kant en deed zijn ogen dicht om te gaan slapen. Uiteraard heb ik hem verzocht om weg te gaan en hem gemeld dat hij waarschijnlijk in de verkeerde kamer was. Maar goed de beste man was onder invloed van het een of ander, want het kon hem niet erg veel schelen wat ik hem vertelde, als hij maar kon slapen. Natuurlijk was dat niet helemaal mijn plan, een vreemde kerel in mijn bed. Dus heb ik Ann gebeld zodat zij iemand van de receptie kon sturen. Toen Ann niet opnam kreeg ik wel een beetje de zenuwen, want die man lag nog steeds in mijn bed en was er met geen stok uit te krijgen. Gelukkig kwam Ann een paar minuten later alsnog binnen. Ik meldde haar dat er een vreemde kerel in m’n bed lag. Ja toen keek ze me toch wel ietwat vreemd aan. Gelukkig kreeg Ann, zo doortastend als ze is, enigszins grip op de man. Nadat hij een paar keer de verkeerde kant opliep, heeft Ann hem uiteindelijk met lichte dwang de kamer uit gekregen. Die man was echt een beetje de weg kwijt. Achteraf bleek dat hij in de kamer naast ons zat, toch vreemd dat er geen belletje bij hem ging rinkelen toen er 2 vreemde meiden in “zijn zogezegde kamer” stonden. Misschien waren die twee vreemde meiden een stuk interessanter dan wat hem te wachten stond in zijn eigen kamer ;-)

Nou ja goed, je kan het maar weer meegemaakt hebben. We hebben van donderdag op vrijdag nog een nachtje in Bavaro doorgebracht. Vrijdag zijn we doorgereden naar Santo Domingo. Daar hebben we een nachtje geslapen in een airporthotel.
Zaterdag zijn we van de Dominicaanse Republiek naar Puerto Rico gevlogen, de vlucht duurde ongeveer een uurtje. Het was wel duidelijk dat Puerto Rico Amerikaans grondgebied is. Wat een gedoe weer om door die douane te komen. Dan zit er zo’n vriendelijke meneer over zijn bril te turen en ondertussen onderga je een of ander kruisverhoor. Toen ik tegen de beste man een verhaal op hing over dat we wilden gaan shoppen, was het ijs eindelijk gebroken en mocht ik door lopen. In Puerto Rico hebben we eerst een auto gehuurd, daarna zijn we op zoek gegaan naar een accommodatie. Na anderhalf rond rijden, hadden we uiteindelijk een aardig hotel gevonden.

De dag erop zijn we aan het werk gegaan. Puerto Rico heeft naar mijn idee de minst mooie stranden van alle eilanden die ik tot nu toe gezien heb. Het zand is erg donker en het water is lang zo blauw niet. Ze hebben in Puerto Rico ook heel veel recreatiegebieden. Dit wil dus zeggen dat je zo’n beetje voor elk strand wat je opgaat 3 dollar moet betalen. Als je dan 3 dollar betaald, is het wel jammer dat de stranden tegenvallen.

Maandag hebben we een dagje vrij genomen. We zijn toen een dagje naar Old San Juan geweest. We hebben een beetje geshopt, want ja dat is ook in de Caribbean best leuk. Old San Juan is een erg mooi plaatsje en er is best veel te shoppen. Geen wonder dat de cruiseboten daar aanmeren.

Dinsdag zijn we verder gereden naar Rincon, de plaats waar je moet zijn als je van surfen houdt. Dat was achteraf nog best een pittig stukje. We hadden een beetje onderschat hoe druk het was rondom San Juan. Uiteindelijk kwamen we om een uur of zeven aan in Rincon. We hadden gelukkig al een accommodatie geboekt via internet. Een erg leuke bed & breakfast, onze hele kamer was in de sfeer van ananassen, erg gezellig. Het werd nog gezelliger, want we hadden onze eigen huiskat. Een jong en eigenwijs beest wat ons wel erg lief vond, nou ja behalve voeten, handen, plastic lepeltjes, vijlen en alles wat draadjes had dan,die waren namelijk op geen enkele manier veilig.

Woensdag en donderdag hebben we alle stranden rondom Rincon gedaan. Donderdag zijn we verder gereden naar Ponce, dat ligt in het zuiden van Puerto Rico. Ook hier hadden we al een accommodatie geboekt, jammer dat ze er op zo’n site niet bij vermelden dat er een racebaan om heen ligt. Denk aan het racecircuit in Zandvoort en dat naast je bed. Dat is pas echt grappig, de racebaan was tot een uur of half 12 open. Je kan je voorstellen hoe vaak wij de racebaan hebben vervloekt. We zijn uiteindelijk drie nachten in Ponce geweest, met de oordoppen die Ann bij zich had, was het iets dragelijker.

Vandaag zijn we weer vanuit Ponce vertrokken. We zitten nu in Fajardo, dat ligt zo ongeveer 30 kilometer ten Oosten van San Juan. We hebben het rondje dus bijna af. We weten nog steeds niet zeker wat we gaan doen als we hier klaar zijn. Het blijft dus een verrassing waar het volgende bericht vandaan gaat komen.

Tot dan,
Kus Tess